2 min read
Przychodzimy do Was z mało znanym tematem, o którym mówi się niewiele. Głównie wynika to z kultury, w której żyjemy i w której to właśnie związki monogamiczne są najbardziej rozpowszechnione i wydają się nam najbardziej naturalne i bliskie.
Nie ma w tym nic dziwnego, ale warto zdawać sobie sprawę, że monogamia nie jest jedynym modelem realizacji potrzeby tworzenia związków z innymi ludźmi. Wśród niemonogamii istnieją różne typu budowania relacji, jak na przykład poliamoria.
POLIAMORIA
Mówiąc w największym skrócie to zdolność do kochania (w sensie romantycznym) więcej niż jedną osobę na raz oraz zdolność i chęć tworzenia związków romantycznych z więcej niż jedną osobą jednocześnie. Podstawą tworzenia relacji poliamorycznych jest konsensualność – każda osoba zaangażowana zgadza się na taką relację.
Związki poliamoryczne nie są związkami zaburzonymi, a sama poliamoria nie jest zaburzeniem. Nie ma nic złego w byciu osobą poliamoryczną i budowaniu relacji w taki sposób. Poliamoria nie musi także opierać się o seks. Często seks nie jest wcale kluczową rzeczą w relacji (są także związki poliamoryczne funkcjonujące bez seksu).
Postrzeganie poliamoryczności jedynie przez pryzmat seksualny („ludzie, którzy uprawiają seks z wieloma ludźmi”) jest ogromnym spłaszczeniem tej formy relacji i nie opisuje jej w trafny sposób.
CZY POLIAMORIA TO USPRAWIEDLIWIENIE ZDRADY?
Nie.
Jeśli żyjemy w związku monogamicznym (stałym) i obiecujemy drugiej osobie wierność, to rozpoczęcie relacji z drugą osobą będzie zdradą. Każda para sama określa, jaki poziom takiej relacji zostanie uznany przez nią za naruszenie granic. W takim przypadku łamiemy zawartą wcześniej umowę, a cała sytuacja dzieje się wbrew woli i bez wiedzy drugiej osoby.
W poliamorii wszystkie osoby zaangażowane w związek zgadzają się na taki rodzaj związku i na układ poliamoryczny. Bez względu na liczbę osób w takim układzie, każda osoba musi być świadoma typu relacji i musi się na nią zgodzić. W poliamorycznych związkach także możliwa jest zdrada! Bo zdrada to naruszenie granic i zasad konkretnej relacji, a te są zawsze bardzo indywidualne.
Bycie osobą poliamoryczną nie usprawiedliwia zdrady. Postrzeganie osób poli, jako tych, którzy zawsze zdradzają jest krzywdzącym stereotypem.
CZY KAŻDA NIEMONOGAMIA TO POLIAMORIA?
Nie. Niemonogamia jest zdecydowanie szerszym pojęciem. To pojęcie-parasol, który opisuje bardzo różne relacje, które nie spełniają sztywnych zasad monogamii. Nie wszystkie osoby żyjące w niemonogamii są osobami poliamorycznymi. Mogą to być na przykład osoby, które żyją w otwartych związkach (i wchodzą jedynie w relacje seksualne z innymi osobami za zgodą partnera_ki). Albo pary, które wspólnie od czasu do czasu tworzą relacje seksualne z innymi parami (swingowanie), etc.
Niemonogamia ma wiele odcieni, bo na świecie żyją miliony ludzi, którzy mają najróżniejsze potrzeby dotyczące budowania swoich relacji i związków. W naszej kulturze najpopularniejsze są związki monogamiczne i to one wydają nam się „normalne”, ale to nie znaczy, że ten model jest z automatu najlepszy czy jedyny słuszny. Na przestrzeni dziejów, w różnych czasach i w różnych kulturach wyglądało to bardzo różnorodnie.
POLIAMORIA A POLIGAMIA
Poliamoria nie jest tym samym co poligamia. Jak wspomnieliśmy wyżej, poliamoria to zdolność do kochania i tworzenia związków z więcej niż jedną osobą na raz. Z kolei poligamia odnosi się ściślej do samego zawierania małżeństwa z więcej niż jedną osobą na raz.
Poligamia występuje w prawodawstwie wielu krajów Afryki i Azji: takie małżeństwa mogą być tam zawierane i są uznawane przez prawo. Wśród poligamii wyróżniamy poligynię (związek jednego mężczyzny i wielu kobiet) i poliandrię (związek jednej kobiety i wielu mężczyzn).
Tekst: Kasia Koczułap
